10 april:
Vandaag moet ik naar de oncoloog (dr. van Zeijl) voor controle en een voorbereidend gesprek voor de anti-hormoontherapie die ik nog 5 jaar moet gaan krijgen. Vanwege de vele trombose met dodelijke afloop aan mijn moeders kant (overgrootmoeder, oma, opa en oom zijn aan trombose overleden, nog een andere oom is eraan geholpen en slikt medicatie) wordt de Tamoxifen discutabel. Dus moet er eerst een overleg plaatsvinden tussen de oncoloog en vasculair internist. Dus hoor ik de volgende keer welke vorm van hormoontherapie het meest passend is bij mij. 15 mei na de operatie heb ik een nieuwe afspraak bij de oncoloog.
11 april:
Ik ben vroeg wakker en besluit een online meeting bij te wonen van werk. Als test, eens zien hoe deze info binnenkomt. Ik merk dat ik moeite heb met concentreren en erbij te blijven, maar het lukt, de info komt toch goed tot mij binnen. Deze meeting duurde maar 45 minuten, maar ik ben doodmoe na afloop. Heel voorzichtig aan dus nog, het is een goede les geweest.
12 april:
Openingsfeestje van ‘t Haventje in onze haven waar de boot ligt. Gezellig, maar ik moet de BBQ onderbreken en naar de boot om te gaan slapen. Na 1,5 uur voeg ik me weer toe tot het gezelschap en is het supergezellig. Wat heb ik dit soort avondjes gemist. Doodop vertrekken Patrick en ik om 22:00 uur. Ook Patrick is erg moe, hij herstelt met mij mee, voor hem is het ook een zwaar traject.
13 april:
‘s Middags lunchen wij thuis met onze vrienden en de kinderen van Nicole voordat wij ze naar Schiphol brengen. Ik mis ze nu al, het is zo gewoon geworden om samen in een huis te leven. Na de lunch gaan wij terug naar de boot. Bedtijd voor mij, dus ik ga even lekker slapen. Wanneer ik wakker word, eten Patrick en ik gezellig met zijn tweetjes in ‘t Haventje. ‘s Avonds komt Tessa even langs om haar vriendje Milo voor te stellen, gezellig. Wat een leuke jongen! Voldaan ga ik naar bed en slaap ik heerlijk. Ik geniet veel meer van de kleine dingen in het leven.
14 april:
Ik word vroeg wakker en voel me best fit bij het opstaan, Patrick slaapt nog lekker, ik ga met Zeus naar het strandje, dit is de eerste keer dat ik de ochtend Zeus weer kan uitlaten. Ik ben erg blij!
Maandag 15 april:
Met Patrick afgesproken dat hij Zeus niet meer uitlaat ‘s morgens, ik wil dit weer persé zelf doen. Daarna ga ik naar mijn ouders toe, mijn vader ligt helaas te slapen, ik laat hem maar lekker liggen. Blij mijn moeder weer eventjes te zien, heb ik door een aanhoudende verkoudheid of te vermoeid om te rijden lang niet kunnen zien.De middag verloopt heel rustig en ik neem mijn rust na zo’n druk weekend. ‘s Avonds wandelen met Zus en Zeus, ik hou het nu 20 minuutjes vol. Ben erg trots op mezelf.
16 april:
Vroeg in de ochtend heb ik een belafspraak met de bedrijfsarts, zij ziet nog geen mogelijkheden tot werkhervatting. Dit had ik zelf ook al bedacht. Maar geef aan toch naar de winkels te willen indien dit lukt voor mij. Zij geeft aan dit goed te overdenken voordat ik ga en mezelf niet voorbij te lopen. Beetje beduusd van het gesprek, met de neus weer even op de feiten gedrukt, eindigen we het telefoongesprek. De rest van de ochtend doe ik niet veel en kijk ik wat TV, schrijf mijn blog omdat ik weet dat ik een drukke planning heb vandaag.
Begin van de middag naar de mondhygieniste, geen bijzonderheden ondanks de chemo. Eventjes bijkomen thuis en door naar een koffiedate met vriendin Samantha in onze favoriete kroeg Cheers. Ik voel al snel dat deze dag veel te veel voor me is, ik voel me niet lekker worden. Hoe gezellig het ook is, ik moet nog naar huis rijden en neem afscheid. Beetje teleurgesteld dat ik dit nog niet kan doen en echt niet te veel kan plannen en moet slapen in de middag om de dag goed door te komen.
Na 2 uurtjes te hebben geslapen en gegeten te hebben gaan wij even naar de tantes van Patrick toe. Het gaat niet zo heel goed met zijn tante Anneke, dus we willen haar gewoon heel graag eventjes zien. Na een uurtje stuurt tante Anneke ons naar huis, ze is zelf heel moe en ziet ook dat ik moe ben. Maar wat fijn de tantes even gezien te hebben.
17 april:
Belafspraak met mijn leidinggevende Linda, fijn gesprek. Daarna vertrek ik naar mijn Contact Filiaal in Zaandam om te lunchen met mijn koppel Margriet en mijn filiaalmanager Wendy. Mijn contactpersoon van de Arbodienst waar ik normaal mee samenwerk is er ook. Gezellig even bij te praten. Maar het autorijden is nog wel erg intensief voel ik en ik ben erg moe en heb hoofdpijn. Ik vertrek na een uurtje weer naar huis voor het niet meer gaat. Thuisgekomen ga ik op de bank liggen en val ik meteen in slaap. ‘s Avonds drinken we even een borreltje bij mijn zus voor haar verjaardag. Het was een leuke maar vermoeiende dag.
Reactie plaatsen
Reacties