6 oktober 2023:
Met lood in de schoenen kan ik op vrijdagochtend vroeg al terecht bij de huisarts. Een waarnemende huisarts, altijd extra spannend. Ik vertel daar wat ik heb opgemerkt en de familiegeschiedenis. 2 tantes en een nicht met borstkanker, vader met prostaatkanker, opa overleden aan kanker. Dus veel kanker in de lijn van deze opa.
De huisarts onderzoekt mij en zegt dat ze het verontrustend vindt en verwijst mij door naar het ziekenhuis voor een mammografie. In de auto nog naar de afdeling Radiologie gebeld voor een afspraak. Ik kan gelukkig al maandagmiddag 9 oktober terecht. Dat is wel heel snel, maar dit baart mij ook nog meer zorgen over de ernst van de situatie. Nou hup aan het werk!
Aangekomen in Amsterdam merk ik dat het filiaal bezoek me heel zwaar valt. Ik doe wat ik moet doen en rond het werkbezoek af, besluit naar huis te gaan, heb ook nog veel achterstallige mail en werk genoeg , dus werk de middag thuis, mijn gedachten heb ik er niet echt bij. Mijn gedachten dwalen steeds af; wat als… Ik zou toch geen… Tegen 18:00 uur klap ik mijn laptop dicht, ben doodop. Gelukkig heb ik een lang weekend en hoef ik zaterdag dus niet te werken.
7 oktober:
De zaterdag kruipt voorbij, Patrick is druk van start gegaan met het slopen beneden. De verbouwing beneden stond al gepland. ’s Avonds een etentje met de vrienden van de Schelp (onze bootclub). Daar probeer ik het voor me te houden, maar lukt me niet, dus neem Lilian die naast mij zit in vertrouwen en het moet er eventjes uit. Nou Joyce die ertegenover zit kan mij dus horen wat ik niet in de gaten heb. En zo gebeurt het dat inmiddels al deze vriendinnen op de hoogte zijn van hetgeen waar ik mee worstel. Niet mijn bedoeling paniek te zaaien, maar het lucht mij wel ontzettend op.
Na iets te veel wijntjes en met vette hoofdpijn vertrekken wij naar huis. We gaan niet naar de boot maar naar huis vanwege de verbouwing waar Patrick op zondag weer mee verder wil en Marcel is over vanuit Spanje om wat dingen te regelen nog in Nederland en zijn motor over te rijden naar Spanje die nog in Almere was achtergebleven. Marcel en Patrick gaan er met zijn tweetjes flink tegenaan, het is wel fijn extra hulp te hebben.
8 oktober:
Verjaardag vieren van mijn moeder, zonder Patrick want hij heeft een deadline qua verbouwing en heeft immers dit weekend de hulp van Marcel. Even spijkers met koppen slaan dus. Bij mijn ouders vertel ik niets, wil ze niet onnodig belasten hiermee. Eerst maar even de mammografie afwachten morgen, pfff maar zwaar is het wel. Er wordt over allerlei kwaaltjes en pijntjes gesproken, wat ik erg lastig vind merk ik.
Reactie plaatsen
Reacties