Gisteren: Controle bij de mammaverpleegkundige, alles gaat eigenlijk volgens het boekje. Energie en conditie zijn soms nog erg ver te zoeken. Maar ik wil sneller dan normaal is in mijn situatie. Geduld hebben en het de tijd geven krijg ik te horen...
Thuis gewerkt en had een slechte dag, kon me niet concentreren. Had een overleg en daarna mail gedaan. Toen maar snel mijn laptop dichtgeklapt. Het lukte gewoon even niet. Eén grote mist was het in mijn brein, moeilijk om uit te leggen.
Einde middag eerst oedeemtherapie en daarna meteen door revalidatie. Pittig, na 45 minuten revalidatie moeten stoppen en het uur niet vol kunnen maken, te hoge hartslag, helemaal op.
Thuis gekomen niet meer van de bank kunnen komen tot ik maar besloot om om 21:30 inaar bed te gaan om daar verder te slapen.
Conclusie: het gaat goed met me, het gaat de goede kant op. Maar het is nog een heel lange weg, dat besef ik me wel. En word ik ooit helemaal de oude? Dat blijft nog even een grote vraag. Maar ik ben er nog, ik ben dankbaar.
Reactie plaatsen
Reacties