Seroomvorming

31 mei:

Yes, mijn drain heeft maar 30ml gelopen over de afgelopen 24 uur, ik bel direct naar het ziekenhuis. Vanmiddag een afspraak op de poli. Ik ben dat ding na 3,5 week meer dan zat, vooral dat gesjouw met die fles overal naar toe. De huid rondom de drain is ook behoorlijk kapot en geïrriteerd. Eruit met dat ding graag!

2 Juni:

Ik ga mee, even naar de boot. Even eruit. Drink een bakkie koffie bij vrienden en ga even lekker een serietje kijken aan boord terwijl Patrick klust. Althans dat dacht ik. Ik slaap de hele middag, meer dan normaal. 

3 juni: 

Word ziek wakker, koorts, spugen en niet lekker. ‘s Middags naar de plastisch chirurg voor controle. Wat een opgave, pfff. Alles geneest goed. Ik heb wel wat wondvocht in mijn rug zitten. In de gaten houden zegt ze, anders direct terug. Thuisgekomen eet ik niet eens en ga direct naar bed. Bijna de hele dag geslapen. 

4 juni: 

Nog steeds koorts en lamlendig. Niet meer misselijk gelukkig. In de loop van de dag voel ik de spanning op mijn rug en borst toenemen. Ik bel naar de poli. Zodra dr. Knottenbelt uit de OK is mag ik komen. Ze haalt 200 ml  vocht uit mijn rug. Wat een opluchting. Borst staat nog wel onder druk, maar dat moet naar beneden zakken. Moet dus nog een keer terug. 

Mijn vader is vandaag jarig en ik kan niet mee. Te ziek, helaas..  

5 juni;

De koorts is weg, beetje verhoging nog wel. En weer last van seroomvorming, dus bel ik weer met de Poli. Vandaag haalt de plastisch chirurg er 180ml aan seroom uit. Morgen zouden we naar Spanje vertrekken voor een lang weekend, nou dat kunnen we vergeten. Op deze manier kunnen we echt niet gaan. We boeken om naar de 20ste van deze maand, duimen dat alles goed gaat en dat we dan wel kunnen gaan. 

6 juni: 

Vandaag weer naar de poli en 90 ml eruit. Vandaag zijn we er in de ochtend dus hoop dat het afneemt maar dat is dus niet zo gezegd. Tevens is het ons duidelijk dat we niet volgens onze planning naar Spanje kunnen. Ik leefde er naartoe en ben erg verdrietig. Gelukkig kunnen we omboeken en over twee weken vertrekken we alsnog. Ik troost me bij de gedachte dat ik dan misschien wel kan zwemmen, dat had nu nog niet gekund omdat de wond op mijn borst nog niet dicht is.

7 juni: 

210 ml. Het houdt niet op.. pff

8 juni: 

Voel me weer beter, vocht lijkt ook veel minder vandaag. Dat gaat de goede kant op. Ik ga naar de kapper, voor het eerst sinds mijn kale koppie! 

Er is een voetbaltoernooi van mijn werk in Zeist en Patrick en ik gaan heel even kijken en aanmoedigen. Ik geniet ervan iedereen even te zien. Daarna wat geslapen en door naar de verjaardag van ex-schoonpapa Piet. Heel gezellig, ik hou best lang vol. Ben blij dat vandaag alles lukt. 

9 juni: 

Ik word weer wakker met een dikke rug door het vocht. Verdrietig bel ik de SEH, we mogen gelijk komen. Daar aangekomen moet er telefonisch worden overlegd dr. Knottenbelt. Ze halen met een hoop gedoe 60 ml eruit. Ik geef aan dat er nog genoeg zit, maar ze maken een echo en zeggen te zien dat er niet veel meer zit, maar ik voel heel wat anders. We worden naar huis gestuurd, boos en gefrustreerd gaan we maar. Patrick zegt we gaan vanavond wel terug als het niet te doen is, maar dat ga ik echt niet nog een keer doen .

10 juni: 

Ik bel de poli, we kunnen 15:00 uur terecht. Elke stap die ik zet, dreunt gigantisch door, zo vol zitten mijn rug en borst/oksel. Het resultaat van deze punctie is 290 ml. Opgelucht vertrekken we naar huis. Wat een verademing.

11 juni:

Wakker geworden na lekker geslapen te hebben. Ik werd op mijn rechterzij wakker, dat is een heel goed teken! Weinig vocht vandaag. Ik wandel zo'n 10 minuten naar de AH en weer 10 minuten terug voor een paar boodschapjes en stap ‘s middags achter het stuur van mijn auto om hem te laten keuren voor APK. Een hoop overwinningen vandaag, ik ben best trots op mezelf.