De MRI

Gepubliceerd op 1 mei 2024 om 17:42

Woensdag 24 april:

Vandaag staat er een echo en MRI gepland. Spannend, ik onderga het gespannen weer allemaal. Morgen de uitslag. 

 

25 april:

Ik word rond 13.00 uur gebeld door de afdeling plastische chirurgie om alles nog eens door te nemen en of ik nog de rugspiermethode wil. Jazeker, bij mij geen twijfel hierover. 

14.00 uur word ik verwacht bij dr. Bartels. Zij vertelt mij dat de borst schoon is van tumorweefsel. Dit is geen garantie dat de kanker weg is, dus de amputatie gaat gewoon door. Tepel gaat in eerste instantie behouden worden, er wordt een biopt genomen als hij los is. Als de tepel niet schoon blijkt te zijn, wordt deze alsnog verwijderd onder plaatselijke verdoving. Dan wordt er verteld dat er bij mijn rib (die achter de borst zit) een vlek te zien is. Het kan een uitzaaiing zijn, het kan een breuk zijn. Dus ik ga met spoed door voor een CT scan van de torax. Ik ga bijna kapot van de zenuwen, er gaat van alles door mij heen. Het zal toch niet zo zijn? Ik loop gespannen van de afdeling chirurgie naar de afdeling radiologie. Tanya (een vriendin van mijn zus) zit op de spoed en loodst me sneller tussendoor, ik hoef maar heel even te wachten. Na de scan wacht ze me op en geeft me wat mental support. Ik hou me sterk maar Tanya begint te huilen en ja, nu breek ik ook. Ik krijg morgen telefonisch de uitslag door.

 

26 april: 

Ik heb niet zo heel goed geslapen. Ik word gelukkig al vroeg gebeld met de uitslag van de CT scan. Blijk ik gewoon een gebroken rib te hebben. De tweede keer in mijn leven dat ik iets breek, en wat ben ik er blij mee! Mijn zus komt mij ophalen om poffertjes te gaan eten in Laren met onze ouders. Het wordt een leuke ochtend, wel heel vermoeiend na zo’n slechte nacht. Ik val in de auto op de terugweg in diepe slaap. De middag ga ik naar de boot. Ik drink een wijntje aan boord bij onze vrienden Tom en Jetteke en we gaan ‘s avonds heel even naar de feestavond in het café van de haven. Om 22.00 uur voel ik dat ik echt Zeus moet gaan uitlaten om vervolgens lekker mijn bed in te kruipen. Vermoeid maar voldaan slaap ik al heel snel. 

 

27 april:

Koningsdag verloopt lekker rustig, Patrick komt ook naar de boot. We luieren een beetje vandaag. Ik ga heel even in het dorp kijken met vrienden maar het is me te druk. Ik keer alweer snel terug naar de boot. ‘s Avonds gaan Patrick en ik gezellig eten in ‘t Haventje en kruip ik vroeg mijn bed in.

 

30 April:

Ik ga naar de filiaalmanagersbijeenkomst van mijn regio. Voor de meesten een verrassing dat ik kom. Ik zit daar een paar uurtjes aangeschoven, wat ontzettend fijn is. Eigenlijk moet ik na een uurtje gaan, maar de tijd vliegt en ik heb het enorm naar mijn zin. Fijn om iedereen even te zien. Ik blijf tot het einde en neem twee dames uit mijn eigen woonplaats mee om mij wakker te houden op de terugweg. Thuisgekomen laat ik Zeus een klein plasje doen en ga ik naar mijn bed. Ik word wakker gemaakt om te komen eten, maar na het eten slaap ik gewoon verder tot de volgende ochtend. Ik ben dus volkomen uitgeput. Maar wat was het leuk, verrast met veel kaartjes en kadootjes.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.