5 december:
Vandaag naar de oncologieverpleegkundige en daar hoor ik dat alle waardes goed zijn en de tweede chemo door kan gaan. Superfijn! Krijg wel een maagbeschermer voorgeschreven omdat ik wat last heb van brandend maagzuur.
6 december:
Vanmiddag naar de kurenkamer, blijft toch wel een beetje spannend. Hoe reageer ik er deze keer op? We gaan het zien. Ik ga na een kleine 2 uur weer naar huis. Patrick haalt me op, ik ben minder duizelig dan de eerste keer. Maar wordt later op de avond wel flink misselijk en krijg hoofdpijn. Spugen blijft gelukkig uit, ik kan het binnenhouden.
7 december:
Ik neem mijn pil tegen misselijkheid in en de dag verloopt net als bij de eerste chemo. Op de bank moe, maar niet ziek. Ook niet meer misselijk, dat is gelukkig weg.
’s Avonds komt de thuiszorg weer de injectie geven. Dit is om het aantal witte bloedlichaampjes sneller aan te maken.
8 december:
Heel vroeg wakker omdat ik moest plassen. Patrick slaapt heel onrustig, en het lukt mij niet meer om te slapen. Er gaat veel in ons hoofd om. Ik sta op als Patrick de deur uit is gegaan. Word gek van het draaien in bed. Ik neem ook vandaag weer de tweede pil en vandaag slaap ik veel op de bank. Mijn zus Monique komt een bos rozen brengen heel lief. En even later staat ook mijn schoonmoeder voor me met groente van de markt. Dat is me een beetje te druk. Dit merken ze gelukkig op, en blijven niet lang. Ik laat even de hond Zeus plassen, kruip snel weer op de bank en slaap weer voor een paar uur.
9 december:
Nog te moe vandaag om iets te ondernemen. Mijn vriendin Nicole uit Spanje komt een paar dagen over en logeert bij ons. Patrick moet haar helaas zonder mij van het vliegveld ophalen. Daar baal ik enorm van en word ik weer enorm verdrietig dat zoiets simpels gewoon niet lukt.
10 december:
Dag 4 na de chemo, ik ben weer een beetje op de been. Ik voel me gelukkig weer wat meer mens.
Reactie plaatsen
Reacties